Terenowa Akademia Reportażu to projekt, dzięki któremu każdy może nauczyć się reporterskiego fachu w działaniu, w terenie, w akcji. Żaden kurs nie nauczy pisania reportażu tak, jak kontakt z bohaterami z krwi i kości.

 

Dlaczego warto? Bo reportaż to najlepszy sposób, żeby zrozumieć drugiego człowieka.

 

Polski reportaż staje się tym, czym dla Skandynawów ich kryminały. Wielu czytelników tylko dla reportażu ulubionego autora kupuje papierową gazetę albo jej elektroniczne wydanie. W rankingach „klikalności” to właśnie reportaże zajmują najwyższe miejsca. Książki non-fiction znajdują się na szczytach list bestsellerów.

 

Bo ludzie chcieli, chcą i będą chcieć czytać o innych ludziach.

 

Ktoś powie: przecież żyjemy w czasach, w których każdy o czymś opowiada. Monologi zalewają nas na ulicy, w pracy, szkole, a przede wszystkim – w zmieniających się mediach. Narracje „z życia wzięte” co kilka minut pojawiają się na facebookowych i twitterowych ścianach. W gąszczu opowieści coraz trudniej znaleźć tę najważniejszą, najciekawszą, najbardziej poruszającą.

 

W Terenowej Akademii Reportażu nauczysz się, jak opowiadać dobrze i ciekawie.

 

Dowiesz się, jak zbierać materiał, rozmawiać, słuchać i obserwować. Dowiesz się też, jak zamienić to wszystko w słowa, od których czytelnik nie będzie się mógł oderwać.

 

Wspólnie wybierzemy wielki temat, w terenie znajdziemy bohaterów i zrobimy prawdziwą reporterską dokumentację. Następnie wspólnie stworzymy nasz reportaż, który zostanie opublikowany.

 

Reporterskiego fachu będziesz się uczył ode mnie. Podpowiem, jak odnaleźć się w terenie, jak dobrze słuchać i obserwować, a przede wszystkim – jak pisać. Będę na miejscu i na wyciągnięcie ręki. Będę koordynował naszą zbiorową pracę, ale także czuwał nad indywidualnym podejściem do tematu i bohaterów.

 

Jestem reporterem od ponad dziesięciu lat, napisałem kilkaset reportaży i wywiadów, publikuję w największych polskich tytułach prasowych. Napisałem też trzy książki non-fiction: „Ludzie i gady” o życiu w więzieniu, „Himalaistki” o wspinających się na ośmiotysięczniki Polkach i „Nanga Dream” o himalaiście Tomku Mackiewiczu.

 

Doświadczenie i wiedzę najwyższy czas przekazać dalej.

Jakie tematy proponuję?

Zapomniane Zakopane

Kiedyś inspiracja dla Witkacego, miejsce pielgrzymek miejskiej inteligencji pogrążonej w chłopomanii, a przede wszystkim wyjątkowy zakątek ziemi, który przez wiele lat nie chciał się poddać globalizacji i konsumpcjonizmowi. Czy mu się udało? Dlaczego starsi mieszkańcy Zakopanego szerokim łukiem omijają modne Krupówki? Jak odróżnić prawdziwy folklor od jarmarcznych podróbek? Dlaczego surowe piękno okolicy zostało zalane reklamami, bilbordami i plakatami? Kim są dzisiejsi zakopiańczycy? Czy Zakopane to nadal ostoja polskiego konserwatyzmu? Dlaczego stało się kolejnym Mielnem, Władysławowem, Ustką?

Gdański Mrówkowiec - Polska w pigułce

Największy z nich ma 16 klatek schodowych, 10 pięter i ponad 3,4 tys. mieszkańców. Powstał w czasach PRL. Był świadkiem wielkiej Historii, ale i wielu pojedynczych, ludzkich historii. To one tworzą tu wielobarwną mozaikę ludzkich losów. Jakie opowieści kryją się w setkach ścian z wielkiej płyty?

Ludzie Białowieży

Piękna, magiczna, w dużym stopniu dziewicza kraina od lat jest obiektem zainteresowań botaników i celem wypraw turystów z całego świata. To jedyne takie miejsce w Europie – największy dziewiczy las na naszym kontynencie. To także po prostu miejsce życia zwykłych ludzi. Tym razem to na nich warto skupić uwagę, zapytać: jak wygląda codzienność na pograniczu? Czy las może dawać życie? Czy może być metaforą życia?

Mariusz Sepioło – reporter. Autor bestsellera Himalaistki i Nanga Dream. Opowieść o Tomku Mackiewiczu. Publikuje w największych tytułach prasowych, m.in. „ Tygodniku Powszechnym”, „Polityce”. Nominowany do Nagrody Dziennikarskiej im. Zygmunta Moszkowica.